. Bilmezdim Sevgininde Bir Rengi Olduğunu
An olur, deli sevdamın suskunluğunu yüklenirim bir başıma.
An olur, buluşur yüreklerimiz en masum sevda yollarında.
Umut ki, bitivermiş daha yolun en başında...
Ne yolumdasın ne yolsun sen bana...
Bilmezdim ışıksız yollarda umuda kavuşmanın yorgunluğunu,
Bilmezdim, umudun bir rengininde siyah olduğunu.
Gece olur, en parlak yıldıza takılır dalar gözlerim...
Gece olur, aniden kayar gider yokluğuna yıldızım.
Gölgen ki, düşüvermiş kalbime..
Ne yakınsın ne uzaksın sen bana.
Bilmezdim hayalinin aynalarda da konuştuğunu...
Bilmezdim, gözlerinin gökyüzünde de durduğunu.
Gün gelir Anlarsın O zaman İnanırsın
BİR GÜN gelir. Bir insanı paylaşmak için yaratıldığını anlarsın.
O insan yaşamına girer, kalbine, düşüncelerine, diline girer.
Her şeyde onun iyiliği ve güzelliği için çırpınır durursun.
Öyle bir savaşa girersin ki o insan için.
Çünkü kendini paylaşmaz, sadece onu paylaşmak istersin.
Çünkü senin paylaşımın söz konusu değildir. Bu aklına bile gelmez.
O insanı paylaşmak için, o insan için göndermiştir seni tanrı.
Ve sen dönüp dolaşırsın o insanın kalp çemberinde, gönül evinde.
Tek istediğin odur, ama bunu asla kendin için istemezsin;
O insan için istersin. ve senin uğruna ölebileceğin o insan farkına varmaz senin.
Sense görmezsin bunu. Aldırmazsın ona.
Elinden geldiği kadar yaşamaya çalışırsın o insanı.
O insan görmez seni. Görmez, görmez, görmez...
Öyle çok görmez ki seni, bırakıp gitmek zorunda kalırsın onu.
Farkına varmadığı gibi senin etrafında olmanı da garipser,
senin onu yaşamana engeller koyar. Seni ona terk etmeye zorlar. her haliyle.
Sen ölürsün. Ölüp ölüp dirilirsin o zaman. Kendinle savaşım içindesindir.
Ona en iyisini veremediğin için gücenirsin kendine.
Tanrı'ya yalvarırsın o insan için. Acılarını yüklenirsin o insanın.
Ama o insan acılarını yüklendiğini bilmez,
kendi acılarında boğulup daha çok acı verir sana.
Ve o kadar çok kapar ki kapılarını sana sen onu bırakmak zorunda kalırsın en nihayetinde.
ÖYLEYSE GİDİYORUM BEN...GİDİYORUM
Yoruldum
Yoruldum mükemmeli oynamaktan.
Olağanüstü biri değil, sıradışı biri değil, ulaşılmaz biri değil;
herhangibiriyim ben.
Ağlamak; yaşlarımı akıta, akıta ağlamak; gülmek; delice, kahkahalarla gülmek istiyorum.
Maskelere, çokyüzlülere, yalanlara kanmadığımın varın ayırdına.
Sevmeyenlerimi, ardımdan denenleri anlayan biriyim.
Herkesi sevmek, saymak zorunda değilim; sizlerin gösteri yapmak zorunda olmadığınız gibi.
Korkmayın siz de, haydi şimdi haykırın yüzüme, sevmediğinizi beni..
Sadece kışta değil; güneşin bağrında da üşüdüğümü;
tutkularımı, hatalarımı, güçsüzlüğümü göstermek istiyorum sizlere..
Ben ne cam, ne can ressamıyım; ne de bir kum heykeltıraşı.
Kıskancım, hırslıyım, çaresiz, hatta acizim çoğu kere..
Ayıramam mavi bozulunca renkleri. Karda, karayı gördüğümü biliniz artık.
Evet ben renk köründen de kötüyüm. Kızdığımda bağırmak, ne varsa atmak, kırmak;
gerektiğinde vedayı, terketmeyi yaşatmak istiyorum sizlere..
.
Bağışlayınız.
Bildiğiniz beni değil, sıradan biri bulacaksınız karşınızda şimdi.
Yoruldum mükemmeli oynamaktan, ulaşılmaz görünmekten yoruldum ben...
'Ben nasıl biriyim' diye sormuyorum sana...
Hayır; duymuyorum seni çünkü çok yorgunum...
Sen de sus, sus lütfen, birşey söyleme, sen söyleme....
EĞER hiç bitmeyecek ufak tefek şeylerle bozulmayacak bir sevgi istiyorsan,burdayım.Sana tüm sevgimi veriyorum...
EĞER inanmak,güvenmek istiyorsan,sana hiç kimseye olmadığım kaadar dürüst olurum..
EĞER seni dinleyecek ve anlamaya çalışacak birini istiyorsan,Seni sonuna kadar dinlerim..
EĞER ne olursa olsun hayat pahasına bile olsa seni hiç bırakmayack bişrine ihtiyacın varsa,Sen git desen dahi seni asla bırakmayacak bir SEVENİN olduğunu bilmeni isterim .................
'SEN GİDERSEN YIKILIR BU KENT' demiştim ya hani sana,
'SEN GİTTİN' ve sana sabahın ilk ışıklarında sarıldığım yerler enkazlar altında şimdi;tıpkı yüreğimin kaldığı gibi.
'SEN GİTTİN' seni ilk gördüğüm yer yok artık;tıpkı sen gibi.
'SEN GİTTİN' elimi ilk defa tuttuğun yer olan o teneke parçası yok artık onu sattım;tıpkı acılarımı sattığım gibi
'SEN GİTTİN' GERÇEKTEN DE YIKILDI BU KEN
Unutamadığıma
Senin hiç yapmadığın gibi. 
Çok uzak bir yerlerde unutulmadığını ve unutulmayacağını bil...
Her zaman mutlu ol.
Unutma
İnsan unutur.
Çektiğini ,acılarını,gördüklerini.
Zamanla sisli ufuklara atar
Sende dağlar ardına atma,
Unutma beni
Bir suç işlesem,
Gül bahçesindeki güllerin dibinde
Minicik bir mine olsam
Bazen sel olup üstüne yağsamda,
Kahır misali,
Sakın unutme beni.
Hiç bir şeyden fazla değilim...
Hiç bir şeyden az da değilim.
Gönül yolcusuyuz .yürür gideriz
Ne olursa olsun sakın beni .
Ve SÖZ ünü unutma. UNUTMAAAA
Sen hiç düşünme canım, üzülme!
Öyle usulca değil, aniden gideceğim hayatından.
Yaralansamda, acısamda, kanasamda,
Dönüp arkana baktığında, yokum!
Gitmişim çok uzaklara...
Güneş yine senin kalbinde doğacak,
Kararmayacak hiç umutların.
Bulanmayacak ırmakların,
Buz gibi içine akacak,
Öyle serin, öyle ferah,
Yanmayacak hiç yüreğin...
Yine konacak pencerene kuşlar...
O an kanat çırpacak kalp atışlarında hatıralar...
Kopan bir inci kolye gibi dağılacak gözlerinde
Yaşadığımız senli benli dakikalar...
Ve ateşten bir kor düşüp yüreğine,
Yine yakacak seni, hülyalı bütün sevdalar...
Yıldızlar yine yerli yerinde duracak...
En parlak, en pak-yıldızın belki olmayacak...
Ama sevgim bir yıldız gibi gözlerinde parıldayacak.
Yanıbaşında soluklanacak sevgim,
Sevgim hep, yüreğini kucaklayacak...
